Tarzan Avonturen!

Hallo allemaal vanuit een hozend Samosir midden in het Tobameer op Sumatra!

We zijn weer een beetje terug in de bewoonde wereld en beschikken momenteel over een internetverbinding via de modem/ telefoon (erg snel dus ahum).

Na een korte tussenstop in Kuala Lumpur City (indrukwekkende Twin Towers, andere wolkenkrabbers en een ultrasmerige "B&B"., maar toch niet zo enthousiast als jij Rob ;-) zegt Kirstin) terug aangekomen in Indonesie.

Geland in de chaotische hoofdstad van Sumatra, Medan. Na de nodige gemotorisiseerde Becak-rides (zie bovenstaande illustratie) overleefd te hebben, zijn we verder "gebackpackd" (nou ja, we hebben onze rugzakken achterin onze nieuwe rental-car met prive-chauffeur gegooid) naar onze toplocatie in de jungle (Bukitt Lawang/ Gunung Leuser National Park). De "weg" er naar toe was ook een groot avontuur, volgens Lonely Planet omschreven als crater-sized holes...

De eerste nacht sliepen we in een kamer met een balkon met prive-waterval, maar na bezoek te hebben gehad van de nodige ratten zijn we de volgende dag verder verhuisd naar de honeymoonsuite (een kamer van ongeveer 100 m2 groot met rondom een veranda met een fantastisch uitzicht!).

Bij aankomst hebben we ons al gelijk laten strikken door een gids voor een 2-daagse jungletocht en daar zijn we dan maandag ook aan begonnen. Uiteraard werden de gemaakte afspraken op Indonesische wijze zeer gemakkelijk veranderd, en kregen we een andere gids, gingen er 7 mensen mee ipv wij tweeen, maar goed, we vertrokken vol goede moed op zoek naar de lieve orang utans. Na ongeveer een uur te hebben gelopen bleken deze mooie dieren niet allemaal zo lief te zijn als ze eruit zagen, moesten we onze rugzakken en onszelf indekken tegen slingerende reuzen en moesten er de nodige bananen aan tol betaald worden om onze tocht te kunnen vervolgen.

Gelukkig waren er verderop ook echt wilde apen die een gepaste afstand houden en wat schitterend was om te zien! Het was een zware toch, met flink klimmen en dalen. Nadat Mark in de lianen had gehangen kwamen we aan het eind van de middag aan bij onze "tenten met matrassen". In werkelijkheid was dit een gespannen zeiltje met 2 mm dunne matjes van 30 cm breed en waar we gezellig met 10 man tegen elkaar op konden kruipen. De gidsen hadden wel overheerlijk eten gemaakt en we hebben erg gelachen 's avonds met de nodige spelletjes en frustrerende raadsels. De volgende dag na heerlijk te hebben geslapen (niet dus, blauwe heupen) genoten van een lekker ontbijt en het kamp weer opgeruimd. De terugweg bestond uit een levensgevaarlijke rafttocht op een soort aan elkaar gekoppelde truck-binnenbanden zonder zwemvesten van een woeste rivier. Erg spannend, maar we hebben veel lol gehad! We zijn nog even gaan kijken bij het eten-geef uurtje aan de semi-afhankelijke apen en toen drijfnat naar onze lodge terug gelopen. Het was erg leuk, maar we waren blij dat we de volgende dag nog een rustdagje hadden gepland!

Gisteren hebben we onze reis weer hervat en kwamen we aan in Brastagi (gecarpooled met twee andere landgenoten om de kosten te drukken), een stadje halverwege op weg naar het Tobameer. We hebben veel te veel betaald voor een vervallen koloniaal hotel met slecht eten, maar ja die pech heb je soms. Vandaag aangekomen in Prapat en met een veerboot overgestoken naar het eiland Samosir. Het weer is dus echt dramatisch hier en het eiland lijkt langzaam weg te zakken in het enorme kratermeer. Hopelijk morgen wat beter? Anders zullen we onze reis genoodzaakt aanpassen en eerst een bountyeilandje langs de westkust op gaan zoeken.

Kirstin wilde uiteraard weer een van de beste kamers en dus hebben we nu een zogenaamde "Batak villa", met een hangmat, uitzicht over het meer en een zolderverdiepinkje met een extra bed. (voor de goede orde, deze kamer kost 4 euro meer dan een standaardkamer hoor ;-))

Helaas kunnen we dit keer geen foto's plaatsen want de computerkast staat onder stroom... (voor de critici onder ons, we begrijpen nog wel dat dit normaal is voor een elektrisch apparaat, maar wat we bedoelen is dat hij een stroomlek heeft die schadelijk kan zijn voor onze camera...) Om toch een impressie te geven hebben we wat illustraties opgezocht en bewerkt.

Mensen, het ga jullie allemaal goed en we zien jullie snel weer!

De groeten van Mark en Kirstin